1 |
ფსალმუნი დავითისა. როცა გაურბოდა თავის ძეს აბესალომს. |
1 |
ფსალმუნი დავითისი, რაჟამს ივლტოდა იგი პირისაგან აბესალომისა, ძისა თჳსისა
|
2 |
უფალო! როგორ მომრავლდნენ ჩემი მტრები. ჩემს წინააღმდეგ აღდგა
მრავალი. |
2 |
უფალო, რად განმრავლდეს მაჭირვებელნი ჩემნი? და მრავალნი აღდგეს ჩემ
ზედა. |
3 |
ბევრი ეუბნება ჩემს სულს: არ არის მისთვის შემწეობა ღმერთისმიერი.
სელა. |
3 |
მრავალთა ჰრქჳან სულსა ჩემსა: არა არს ცხორებაჲ მისი ღმრთისა მიერ
მისისა. |
4 |
და შენ, უფალო, ჩემი ფარი ხარ, ჩემი დიდება და ამმაღლებელი ჩემი
თავისა. |
4 |
ხოლო შენ, უფალო, მწე ჩემდა ხარ, დიდებაჲ ჩემდა და ასამაღლებელ
თავისა ჩემისა. |
5 |
ჩემი ხმით მოვუხმობ უფალს და ის მიპასუხებს თავის წმიდა მთიდან.
სელა. |
5 |
ჴმითა ჩემითა უფლისა მიმართ ღაღად-ვყავ და შეესმა ჩემი მთით წმიდით
მისით. |
6 |
ვწვები, ვიძინებ და ვიღვიძებ, რადგან უფალი შემწეა ჩემი. |
6 |
მე დავწევ და დავიძინე და განვიღჳძე, რამეთუ უფალი მწე მეყო მე.
|
7 |
ვერ შემაშინებს სიმრავლე ხალხის, გარს რომ მერტყმიან ყოველი
მხრიდან. |
7 |
არა შემეშინოს მე ბევრეულისაგან ერისა, რომელთა-იგი გარემომიცვეს
მე. აღდეგ, უფალო, მაცხოვნე მე, ღმერთო ჩემო, |
8 |
აღსდეგ, უფალო, მიხსენი, ჩემო ღმერთო, რადგან შენ ულეწავ ყბებს
ყველა ჩემს მტერს, ბოროტეულებს უმუსრავ კბილებს. |
8 |
რამეთუ შენ დასცენ ყოველნი, რომელნი მემტერნეს მე ამაოდ; კბილნი
ცოდვილთანი შენ შეჰმუსრენ. |
9 |
უფლისაგან არის ხსნა და ქენი კურთხევა შენს ერზე. სელა.
|
9 |
უფლისაჲ არს ცხორებაჲ და ერსა შენსა ზედა არს კურთხევა შენი.
დიდებაჲ |