1 |
დავითისა. შენ მოგიხმობ, უფალო, ჩემო ბურჯო! ნუ დადუმდები ჩემთვის; ვაი,
თუ დადუმდე ჩემთვის და დავემგვანო საფლავში ჩასულებს. |
1 |
შენდამი, უფალო, ჴმა-ვყო; ღმერთო ჩემო, ნუ დასდუმნები ჩემგან, ნუ სადამე
დასდუმნე ჩემგან და ვემსგავსო მათ, რომელნი შთავლენან მღჳმესა. |
2 |
ისმინე ჩემი მუდარის ხმა, როცა მოგიხმობ, როცა ხელებს ავწევ შენი
წმიდა ტაძრისაკენ. |
2 |
ისმინე, უფალო, ჴმაჲ ვედრებისა ჩემისა, ვედრებასა ჩემსა
შენდამი, აპყრობასა ჴელთა ჩემთასა ტაძრისა შენისა მიმართ წმიდისა. |
3 |
ნუ შემაერთებ ბოროტებთან და სიყალბის მქმნელთან, რომელნიც
მოყვასებთან მშვიდობაზე ლაპარაკობენ, გულში კი სიავე უდევთ. |
3 |
ნუ მიმზიდავ მე ცოდვილთა თანა და მოქმედთა თანა სიცრუვისათა, ნუ
თანაწარმწყმედ მე, რომელნი იტყჳან მშჳდობასა მოყუსისა მათისა თანა, ხოლო
უკუეთურებასა - გულთა შინა მათთა. |
4 |
მიუზღე მათ თავიანთი ნაქნარისამებრ და თავიანთი
ბოროტმოქმედებისამებრ; მათთა ხელთა გაკეთებულის შესაფერისად მიუზღე მათ,
გადაახდევინე მათი დამსახურებისამებრ. |
4 |
მიეც მათ, უფალო, საქმეთა მათთაებრ და უკეთურებისაებრ საქმეთა
მათთასა; საქმეთაებრ ჴელთა მათთასა მიეც მათ და მიაგე მისაგებელი მათი მათვე.
|
5 |
რადგან არ ესმით მოქმედებანი უფლისა და მისთა ხელთა ნასაქმარი. ის
დაანგრევს მათ და აღარ ააშენებს. |
5 |
რამეთუ არა გულისჴმა-ყუნეს საქმენი უფლისანი, არცა ქმნულსა ჴელთა
მისთასა მიჰხედნეს; დაამჴუნე იგინი და არა აღაშენნე. |
6 |
კურთხეულ არს უფალი, რომ შეისმინა ხმა ჩემი ვედრებისა. |
6 |
კურთხეულ არს უფალი, რამეთუ ისმინა ჴმაჲ ლოცვისა ჩემისა. |
7 |
უფალი ბურჯია ჩემი და ფარი ჩემი. მისით სასოებს ჩემი გული და
დამეხმარა, და გაიხარებს ჩემი გული და ჩემი სიმღერით ვიტყვი მის ქებას. |
7 |
უფალი შემწე ჩემდა და მფარველ ჩემდა; მას ესვიდა გული ჩემი და
შეწევნულ იქმნა, და მხიარულ იქმნნეს ჴორცნი ჩემნი და მე ნებითა ჩემითა აუვარო მას.
|
8 |
უფალი ბურჯია თავისი ხალხისა და თავისი ცხებულის მხსნელი ფარია.
|
8 |
უფალი ძალ არს ერისა თჳსისა და შესავედრებელ არს ცხორებად ცხებულისა
თჳსისა. |
9 |
ახსენი შენი ხალხი და აკურთხე შენი სამკვიდრო; მწყემსე ისინი და
მოამაღლე უკუნითი უკუნისამდე. |
9 |
აცხოვნე, უფალო, ერი შენი და აკურთხე სამკჳდრებელი შენი. და
დაჰმწყსენ და აღამაღლენ იგინი უკუნისამდე. |