საგალობელი დავითისა. უფალი ჩემი მწყემსია, არაფერი არ მომაკლდება.
1
2
ხასხასა მოლზე დამასვენებს და წყნარ წყლებზე წამიძღვება მე.
2
უფალმან მმწყსოს მე და მე არა მაკლდეს. ადგილსა მწუანვილოანსა მუნ დამამკვიდრა
მე წყალთა ზედა განსასუენებელთასა გამომზარდა მე.
3
სულს დამიწყნარებს, სიმართლის კვალზე დამაყენებს თვისი სახელის
გულისათვის.
3
მოაქცია სული ჩემი და მიძღოდა მე გზათა სიმართლისათა სახელისა
მისისათჳს.
4
შავეთის ველზეც რომ ვიარო, ბოროტისა არ მეშინია, რადგან შენა ხარ
ჩემთან; მანუგეშებენ შენი კვერთხი და შენი საყრდენი.
4
ვიდოდი ღათუ შორის აჩრდილთა სიკუდილისათა, არა შემეშინოს მე
ბოროტისაგან, რამეთუ შენ ჩემ თანა ხარ; კუერთხმან შენმან და არგანმან შენმან - ამათ
ნუგეშინის-მცეს მე.
5
გააწყე ტაბლა ჩემს წინაშე ჩემს მტერთა თვალწინ. ზეთი სცხე ჩემს
თავს; სავსეა თასი ჩემი პირთამდე.
5
განმზადეს წინაშე ჩემსა ტაბლა წინაშე მაჭირვებელთა ჩემთა; განაპოხე
ზეთითა თავი ჩემი და სასუმელმან შენმან დამათრო მე ვითარცა ურწყულმან.
6
ასე, სიკეთე და წყალობა დამდევს კვალდაკვალ მთელი სიცოცხლე და
დავმკვიდრდები უფლის სახლში დღენი მრავალნი.