1 |
აქე, იერუსალიმო, უფალი; ადიდე შენი ღმერთი, სიონო! |
12 |
აქებდ, იერუსალჱმ, უფალსა, უგალობდ ღმერთსა შენსა, სიონ, |
2 |
რადგან გაამაგრა ურდულები შენი ჭიშკრების, აკურთხა ძენი შენნი
შენთან. |
13 |
რამეთუ განაძლიერნა მოქლონნი ბჭეთა შენთანი და აკურთხნა შვილნი
შენნი შენ თანა, |
3 |
დაამკვიდრებს შენს საზღვრებზე მშვიდობას, ხორბლის ყუათით
დაგამაძღრისებს. |
14 |
რომელმან დასხნა საზღვარნი შენნი მშჳდობით და სიპოხითა იფქლისათა
განგაძღო შენ, |
4 |
ვინც წარმოავლენს თავის სიტყვას დედამიწაზე, ანაზდეულად გაიქცევა
ნათქვამი მისი. |
15 |
რომელმან მოავლინის სიტყუაჲ მისი ქუეყანად, და სწრაფით რბინ
ბრძანებაჲ მისი; |
5 |
წარმოგზავნის თოვლს მატყლივით, თრთვილს ფერფლით მიმოფანტავს. |
16 |
დადვის თოვლი, ვითარცა მატყლი, და ნისლი, ვითარცა ნაცარი მიჰფინის;
|
6 |
გადმოუშვებს სეტყვას პურის ნატეხებივით, მის სუსხს ვინ დაუდგება
წინ? |
17 |
რომელმან დასხნა მყინვარნი მისნი ნებეულად; წინაშე ყინელსა მისსა
ვინმე დაუდგეს? |
7 |
მოავლენს თავის სიტყვას და დაადნობს მათ; დაუბერავს თავის ქარს და
გადმოდინდება წყალი. |
18 |
მიავლინის სიტყუაჲ მისი და დაადვნის იგი; ქროდის სული მისი და
დიოდიან წყალნი; |
8 |
ამცნო თავისი სიტყვა იაკობს, წესები და სამართალნი თვისნი -
ისრაელს. |
19 |
რომელი უთხრობს სიტყუათა მისთა იაკობსა, სიმართლეთა და განკითხვათა
მისთა - ისრაჱლსა. |
9 |
არ უქნია ეს არცერთი სხვა ერისათვის და მისი სამართალნი არ იციან
მათ. ადიდეთ უფალი! |
20 |
არა უყო ესრეთ ყოველსა ნათესავსა და სამართალნი მისნი არა
გამოუცხადნა მათ. დიდებაჲ |