| 1 |
ფსალმუნი დავითისა. უფალო, შენ მოგიხმობ, გამოეშურე ჩემსკენ, მოისმინე
ჩემი ხმა, რაჟამს მოგიხმობ შენ. |
1 |
უფალო, ღაღად-ვყავ შენდამი; ისმინე ჩემი, მომხედენ ჴმასა ლოცვისა ჩემისასა,
ღაღადებასა ჩემსა შენდამი. |
| 2 |
წარიმართოს ჩემი ლოცვა საკმევლად შენს წინაშე, ხელთა აღპყრობა -
შესაწირავად მწუხრის ჟამისა. |
2 |
წარემართენ ლოცვა ჩემი, ვითარცა საკუმეველი, შენ წინაშე, აღპყრობაჲ
ჴელთა ჩემთა მსხურეპლ სამწუხროდ. |
| 3 |
დაუყენე, უფალო, გუშაგი ჩემს პირს, დაცვა - ჩემს ბაგეებს. |
3 |
დასდევ, უფალო, საცო პირსა ჩემსა და კარი - ძნელი ბაგეთა ჩემთა.
|
| 4 |
არ გადაახვევინო ჩემს გულს ავი სიტყვის მხარეს ბოროტ საქმეთა
ჩასადენად უსჯულო კაცებთან ერთად, და ნუ ვიგემებ მათს ტკბილეულობას. |
4 |
ნუ მისდრეკ გულსა ჩემსა სიტყუათა მიმართ უკეთურებისათა მიზეზებად
მიზეზთა ცოდვისათა კაცთა თანა, რომელნი იქმან უსჯულოებასა, და ნუმცა ზიარ ვარ მე
რჩეულთა მათთა თანა. |
| 5 |
დაე, დამსაჯოს მართალმა, წყალობაა და მამხილოს. ზეთი თავისა არ
ავნებს ჩემს თავს, რადგან კვლავაც ჩემი ლოცვა მათი ბოროტების წინააღმდეგ არის
მიმართული. |
5 |
მსწავლოს მე მართალმან წყალობითა და მამხილოს მე; ზეთი ცოდვილისა ნუ
განაპოხებნ თავსა ჩემსა და მერმე ნუცაღა ლოცვა ჩუენი ნებასა მათსა. |
| 6 |
დაიმსხვრნენ კლდის კიდეებზე მსაჯულნი მათნი და მოისმენენ ჩემს
სიტყვას, რადგან სასურველია. |
6 |
დაინთქნეს მახლობელად კლდისა მსაჯულნი მათნი, ისმინენ სიტყუანი
ჩემნი, რამეთუ ტკბილ არიან; |
| 7 |
ვითარცა დახნან და გააპონ მიწაა. დაიფანტება ძვლები ჩვენი ჯოჯოხეთის
ყბაში. |
7 |
ვითარცა სისქე მიწისა განიპო ქუეყანასა ზედა, განიბნინეს ძუალნი
მათნი ჯოჯოხეთს შინა. |
| 8 |
რადგან შენსკენაა, უფალო, ღმერთო ჩემო, თვალი ჩემი; შენ გესავ- ნუ
დააქცევ ჩემს სულს. |
8 |
რამეთუ შენდამი, უფალო, უფალო, თუალნი ჩემნი; შენდამი ვესავ, ნუ
მიიღებ სულსა ჩემსა. |
| 9 |
დამიცავი მახისაგან, რომელიც დამიგეს, და ურჯულოთა ხაფანგთაგან.
|
9 |
მიცევ მე მახისაგან, რომელ დამირწყეს მე და საცთურისაგან, რომელნი
იქმან უსჯულოებასა. |
| 10 |
გაებან თავიანთ ბადეებში ბოროტნი ერთიანად, ვიდრე მე გავივლიდე.
|
10 |
შეითხინენ სათხეველთა მათთა ცოდვილნი; მხოლო ვარი მე, ვიდრემდის
თანაწარვჰჴდე? |
